Extra oefening – sjabloonpagina (woensdag)

Het schip voer gestaag door kleine golven die tegen haar sloegen en dan bruisten als bruisend water, een kleine rand van belletjes en schuim aan beide kanten achterlatend. De kleurloze oktoberhemel boven was dun bewolkt als door het spoor van houtvuurrook, en de lucht was heerlijk zout en fris. Het was inderdaad te koud om stil te staan. Mevrouw Ambrose nam haar arm tussen die van haar echtgenoot en terwijl ze wegliepen, kon men aan de manier waarop haar schuine wang zich naar de zijne toedraaide, zien dat ze iets persoonlijks te vertellen had.

Het schip voer gestaag door kleine golven die tegen haar sloegen en dan bruisten als bruisend water, een kleine rand van belletjes en schuim aan beide kanten achterlatend. De kleurloze oktoberhemel boven was dun bewolkt als door het spoor van houtvuurrook, en de lucht was heerlijk zout en fris. Het was inderdaad te koud om stil te staan. Mevrouw Ambrose nam haar arm tussen die van haar echtgenoot en terwijl ze wegliepen, kon men aan de manier waarop haar schuine wang zich naar de zijne toedraaide, zien dat ze iets persoonlijks te vertellen had.

Het schip voer gestaag door kleine golven die tegen haar sloegen en dan bruisten als bruisend water, een kleine rand van belletjes en schuim aan beide kanten achterlatend. De kleurloze oktoberhemel boven was dun bewolkt als door het spoor van houtvuurrook, en de lucht was heerlijk zout en fris. Het was inderdaad te koud om stil te staan. Mevrouw Ambrose nam haar arm tussen die van haar echtgenoot en terwijl ze wegliepen, kon men aan de manier waarop haar schuine wang zich naar de zijne toedraaide, zien dat ze iets persoonlijks te vertellen had.

Wat een prachtig
landschap!

Het schip voer gestaag door kleine golven die tegen haar sloegen en dan bruisten als bruisend water, een kleine rand van belletjes en schuim aan beide kanten achterlatend. De kleurloze oktoberhemel boven was dun bewolkt als door het spoor van houtvuurrook, en de lucht was heerlijk zout en fris. Het was inderdaad te koud om stil te staan. Mevrouw Ambrose nam haar arm tussen die van haar echtgenoot en terwijl ze wegliepen, kon men aan de manier waarop haar schuine wang zich naar de zijne toedraaide, zien dat ze iets persoonlijks te vertellen had.

Interview Aimé Kerckhof

Aimé nam in 2021 afscheid als bestuurslid van Samana Dudzele.Voorzitter Dirk bracht hem een bezoekje met een geschenk voor zijn…

Lees verder

Interview Valère Obreno

Samana: Valère Obreno, een geboren en getogen Dudzelenaar, zag het levenslicht in 1928 als zoon van August Obreno en Eugenie…

Lees verder

Historiek

Op 21/03/1994 kwam een aantal Dudzeelse mensen samen bij de toenmalige pastoor Laleman om een afdeling van Ziekenzorg op te…

Lees verder